رویدادها آرشیو خبر ها
تا زمانی که تحمل سختی کشیدن را داشته باشم، ادامه می دهم

تا زمانی که تحمل سختی کشیدن را داشته باشم، ادامه می دهم

وقتی تبدیل به یک ستاره جهانی و محبوب می شوی هر اتفاق و هر تصمیمی که در اطراف ات می گذرد، شدیدا توجهات را جلب می کند، حتی نمی توانی به راحتی برای آینده ات تصمیم بگیری، هر چه به سال های پایانی نزدیک ترمیشوی فشارهای اطرافیان حتی هواداران برای دانستن از نحوه ادامه دوران بازیگری ات بیشتر میشود؛ و در این میان روزنامه ها و خبرنگاران هم با پرسیدن سوالات همیشگی در هر مصاحبه نقش موثری را برای افزایش  حساسیت ها ایفا می کنند؛ و این بار نیز، جان لوئیجی بوفون و سوال تکراری این ماه های اخیر، چه زمان فوتبال را کنار می گذاری؟

 

دلایل بسیار زیادی وجود دارند، تا زمانی که سختی وجود دارد می خواهم این مرارت و سختی را به جان بخرم و ادامه دهم، تا زمانی که می توانم مبارزه کنم. در سال های نخست فوتبال یک تفریح لذت بخش بود و بعد تبدیل به شور و هیجان اصلی زندگی شد و بعد هر سال به اهداف و انگیزه هایم اضافه شد و مبارزه کردن و رسیدن به هدف های بزرگ و بزرگ تر تبدیل به اصلی ترین مسئله شد. من حاضرم که همچنان در این راه سختی بکشم و تا ان زمانی که بتوانم تحمل کنم و قدرت اش را داشته باشم، ادامه خواهم داد. اما باید این ماه ها بگذرد، شرایط ام را بسنجم، با مدیران یووه صحبت خواهیم داشت و در کنار یکدیگر به این مسئله فکر خواهیم کرد و در نهایت تصمیم خواهیم گرفت. باید قدرت و توان ام را برای ادامه این روند در نظر بگیرم. اما انچه که باعث خوشحالی و رضایت من می شود این است که می دانم در دوران حرفه ای ام چه در پارما و چه در یووه و تیم ملی نهایت تلاش ام را انجام دادم و هرگز از مبارزه برای رسیدن به پیروزی دست نکشیدم، این احساس باعث خوشحالی و ارامش من است، می دانم که در اینده هم، چنین خواهد شد.

 

اما مرگ داویده استوری و رفتن به مراسم تشییع جنازه در شهر فلورانس

 

رفتن به شهر فلورانس برای ما یوونتوسی ها هرگز راحت نبوده و نیست، زمانی که رسیدیم و با تشویق هوادران فیورنتینا روبرو شدیم، طرفدارانی که ما را صدا می کردند و از ما تشکر می کردند، واقعا حس خوبی بود. بودن ما در در فلورانس به انها نشان داد که تنها نیستند و این به من حس افتخار داد. مراسم تشییع جنازه داویده بسیار باشکوه بود، این مراسم نه تنها خداحافظی با یکی از بهترین دوست های من نبود بلکه خداحافظی با یک انسان بسیار خوب و بااخلاقی بود که در دوران ورزشی ام دیدم. داویده بسیار خوش رو و با اخلاق بود، روح بزرگی داشت. کسی بود که با ارامش و خصوصیت خاص خود همه را متقاعد می کرد. شخصیت شفاف و خاصی داشت. در همان برخورد نخست می توانستی شخصیت استثایی و بی الایش او را درک کنی. از اینکه این هفته با یاد او برگزار شد بسیار خوشحالم، داویده سزاوار این مراسم بود.

«به اشتراک گذارید»
Google+ Twitter Facebook
طناز احدی مقدم
طناز احدی مقدم«خبرنگار»
ارتباط با نگارنده: